24.06.2011 - Updated 17.07.2017 - x-psilikatzoy – 4 ΣΧΟΛΙΑ

Ο ντάκος γίνεται στο λεπτό, είναι όσο βαρύς ή ελαφρύς επιλέξω, είναι δροσιστικός, είναι νοστιμότατος και κυρίως, δεν τον βαριέμαι ποτέ γιατί αυτοσχεδιάζω όσο θέλω!

Δεν ξέρω για εσάς αλλά στο σπίτι μας, όταν σφίγγουν οι ζέστες ούτε φούρνο θέλουμε να ανάβουμε, ούτε τηγάνια, ούτε ζεστά φαγητά να τρώμε αλλά ούτε και πολύ βαριά.

Τους ντάκους δεν τους πολυείχα σε εκτίμηση γιατί δεν είχα δοκιμάσει. Και δεν είχα δοκιμάσει γιατί μου φαινόταν πολύ αηδία το μουλιασμένο παξιμάδι. Άμα ήθελα παπάρα την σέρβιρα και σκέτη, δεν καθόμουν να την γεμίσω ένα κάρο πράγματα από πάνω για να δαγκώσει ο ανυποψίαστος και να του κάτσει το νιανιά μπλιαχ από κάτω.

Όλα αυτά, μέχρι πρόπερσι που επισκέφθηκα τα Χανιά και παραγγέλνοντας σχεδόν όλα τα τοπικά πιάτα (εκτός χοχλιούς φυσικά – καραμπλιάχ) είπα να το κάνω το ψυχικό με τον ντάκο. Ε, περιττό να πω ότι δεν έτρωγα τίποτε άλλο από εκείνη την ημέρα. Τί-πο-τε. Μπορεί βέβαια να το δοκίμασα με κάθε είδους τυρί και ζαρζαβατικό αλλά η βασική συνταγή ήταν καθημερινά παρούσα στο πιάτο μου. Και έτρωγα και υγιεινά διότι αυτή κι αν είναι κλασσική μεσογειακή διατροφή! ;)

Photographer: psipsinaki

Πολυλόγησα πάλι αλλά τι να κάνω, αδυναμίες είναι αυτές! Πάμε για την συνταγή η οποία είναι κοντά στην κλασσική, όμως οφείλω να τονίσω ότι αρκεί να έχουμε ντάκους στο σπίτι και σπάνια με νοιάζουν όλα τα υπόλοιπα υλικά αφού συνήθως ανοίγω το ψυγείο και αυτοσχεδιάζω.

Τι θα χρειαστούμε

  • 1 στρογγυλός ντάκος (προτιμώ τον κριθαρένιο)
  • 1 μπολ νερό για το μούσκεμα του παξιμαδιού
  • 1 ψιλοκομμένη ντομάτα
  • 2 κουταλιές της σούπας μυτζήθρα (ή ότι τυρί σας αρέσει)
  • Ελαιόλαδο
  • Αλάτι, πιπέρι, ρίγανη
  • Ελιές για τη γαρνιτούρα

Εκτέλεση

– Μουσκεύω το παξιμάδι και το στραγγίζω καλά προσέχοντας να μην διαλυθεί. Απ΄ ότι είδα οι εστιάτορες ίσα που τα βρέχουν αλλά νομίζω ότι βοηθά καλύτερα το ανακάτεμα των υλικών εάν το παξιμάδι λιώνει αφού σερβιριστεί, οπότε το μουλιάζω για τα καλά.

– Το στρώνω έτσι βρεγμένο στη μέση ενός μεγάλου πιάτου και το αλατίζω λιγάκι γιατί τείνουν να είναι άνοστα. Ρίχνω έπειτα την ψιλοκομμένη ντομάτα και αλατίζω πάλι.

– Στρώνω πάνω από την ντομάτα, την μυτζήθρα και ρίχνω πάλι λίγο αλάτι, το πιπέρι, την ρίγανη και όποιο άλλο μυρωδικό έχω εύκαιρο. Ο βασιλικός όποτε έχω, ταιριάζει υπέροχα. Το ίδιο και ο μαϊντανός.

– Στολίζω με τις ελιές και προσθέτω το ελαιόλαδο. Εδώ θέλει λίγη προσοχή στο λάδι γιατί το παξιμάδι το «πίνει» εύκολα και ενδέχεται να σας ξεγελάσει και να βάλετε μεγάλη ποσότητα. Για να μην συμβεί αυτό και μετά σας ενοχλήσει η λαδίλα, μετρήστε το από πριν. Η ποσότητα που συνήθως βάζω εγώ, είναι γύρω στις 2 κουταλιές σούπας ανά πιάτο. Πάντως μη σας πάρω στο λαιμό μου και το φοβηθείτε!

Βάλτε κάπαρη, βάλτε πιπερίτσα, βάλτε σκόρδα, κρεμμύδια, δυόσμο, γενικά δηλαδή όλα του πάνε! :D