22.03.2010 - Updated 18.07.2017 - SheBlogsTeam – 1 ΣΧΟΛΙΟ

Τι μανία είναι αυτή με την καταστροφή των παλιών σπιτιών με μένος απροσμέτρητο κιόλας! Μπουφές παλιός; Εις θάνατον.

Παλιά, όπως έχω ακούσει, γυρνούσαν στα χωριά αετονύχηδες γυρολόγοι και αντάλλασσαν καινούργια αντικείμενα χωρίς αξία με ανεκτίμητες αντίκες και περίτεχνα υφαντά και εικόνες.

Έδιναν πενταροδεκάρες στα παιδάκια για νομίσματα που είχαν βρει παίζοντας σε αρχαιολογικούς χώρους, αποκτούσαν με το τίποτα θησαυρούς της παράδοσης για να τους μοσχοπουλήσουν.

Πολύ νερό κύλησε στ’ αυλάκι από τότε. Οι εποχές αλλάξανε. Μερικά πράγματα όμως δεν τα έχουμε ακόμα μάθει. Ακόμα σε ύπνο βαθύ βρισκόμαστε.

Έχετε δεί τις εκπομπές που γεμίσανε την τηλεόραση με τις ανακαινίσεις των σπιτιών; Ακριβέστατη αντιγραφή της αμερικάνικης σειράς, της οποίας δεν καλοθυμάμαι τον τίτλο, ούτε έχει και σημασία άλλωστε.

Τι μανία είναι αυτή με την καταστροφή των παλιών σπιτιών με μένος απροσμέτρητο κιόλας! Απάνω τους! Ό,τι παλιό γκρεμίστε το, καταστρέψτε το, δώστε του να καταλάβει.
Μπουφές παλιός; Εις θάνατον. Τραπέζι της γιαγιάς; Πιάστε το τσεκούρι και ξηγηθείτε του. Αδιανόητο να συντηρηθούν τέτοιοι είδους έπιπλα, χαλάνε το κονσεπτ της εκπομπής και το image το δικό σας.

Ξεμπερδέψατε μ’ αυτά. Ωραία. Τώρα στη θέση του παλιού, αφήστε να ξεφυτρώσει ένα καρακιτσάτο τερατούργημα ή στην καλύτερη περίπτωση ένα ακριβές αντίγραφο σελίδας περιοδικού διακόσμησης με τη βούλα, πανομοιότυπο με χιλιάδες άλλα. Πρωτοτυπία δε χωράει εδώ, ούτε επιμονή στην οικογενειακή παράδοση. Ας είναι τα πράγματά μας γεμάτα αναμνήσεις από την οικογενειακή ιστορία, ας φανερώνει κάθε γρατζουνιά τις στιγμές που περάσαμε πλάι τους και κάθε βαθούλωμα τις ώρες που ζήσαμε όλοι μαζί.

Μου αρέσει το καινούργιο. Δεν είμαι εναντίον των αλλαγών. Αλλά από το να δεχτώ αλλαγές μέχρι του να καταργήσω τα πάντα, να διαλύσω το άπαν από το πάτωμα ως το ταβάνι, για να εκμοντερνιστώ, αυτό, με συγχωρείτε, δεν θα το έκανα ποτέ.

Καλά είναι εκεί που κάθεται η παλιά καρυδένια κονσόλα κι η πολυθρόνα που πάνω στα μπράτσα της χοροπηδούσανε τα πιτσιρίκια κι ας μην είναι και στην πρώτη τους νιότη. Και μια χαρά κάνει τη δουλειά του, άσε που είναι και πιο καλαίσθητο, το παλιό μου το σερβίτσιο για τη ρακή. Και με γεμίζουνε κάθε φορά με τη ζεστασιά των αναμνήσεων.

Άντε να βάλουμε σ’ όλα αυτά και μια πινελιά για να μην είναι τόσο πια εκτός εποχής. Αλλά να τα πετάξουμε μέσα στους κάδους; Να βάλουμε το μηχάνημα να τα διαλύσει, όπως είδαμε στην tv; Έ, όχι. Ας με λένε παλιομοδίτισσα, το προτιμώ.

Πράγματα που έχουνε ψυχή τα περιφρονούμε, σπεύδουμε να απαλλαγούμε από την παρουσία τους, τα πετάμε στα σκουπίδια! Δείγματα νεοπλουτισμού μου φαίνονται όλα αυτά. Τόσο πια επειγόμαστε να απαλλαγούμε από την ως τώρα πορεία μας; Τόσο να φανούμε; Μας έφαγε η γκλαμουριά και η ανάγκη προς το θεαθήναι. Λες και όλοι οι Έλληνες κολυμπούν στο χρήμα και δεν ξέρουν πού να το πρωτοξοδέψουν.

Δε λέω πως οι οικογένειες που καλούν τους «μαστόρους» και τους διακοσμητές δεν έχουν ανάγκη από επισκευές και ουσιαστικές παρεμβάσεις. Αυτές ας γίνονται, αφού είναι αναγκαίες. Αλλά αυτό το μένος κατά του παλιού, του χρησιμοποιημένου, είναι απαράδεκτο. «Αμερικανιά» της κακιάς ώρας προς εντυπωσιασμό και μόνον, όπως και στη σειρά με τις επισκευές (makeover ?) Δεν ξέρω αν γίνεται και στην Ευρώπη κάτι ανάλογο, η εμπειρία μου με δίδαξε ότι εκεί το παλιό το προσέχουν, το συντηρούν, το αξιοποιούν, επιδιώκουν να το αποκτήσουν. Μπορεί κι εκεί βέβαια να μην ισχύει για όλους αυτή η τακτική, προβάλλεται όμως τουλάχιστον σε αντίθεση με τη χώρα μας.

Επειδή η τηλεόραση έχει και παιδευτικό ρόλο, αυτά τα μηνύματα κάνουν κακό. Αντί να προβάλλουν το σεβασμό (και την οικονομία και τη δημιουργική σκέψη), μαθαίνουν στους νεότερους ότι δεν πρέπει να σέβονται τίποτα από τα παλιά, τα πατροπαράδοτα. Και αυτό είναι εγκληματικό. Όπως όλα, είναι ΚΑΙ αυτό θέμα παιδείας.

Το κείμενο μας το έστειλε η αναγνώστρια του SheBlogs Χρυσούλα ΧΑΔ.