31.07.2015 - Updated 26.07.2017 - Μαίρη Χαρίσκου – 1 ΣΧΟΛΙΟ
Οι περιπέτειες στον κόσμο της αποξήρανσης συνεχίζονται με πράσινες πιπεριές για τηγάνι.
Πριν λίγες μέρες όπως έπινα καφέ με τη μάνα μου ανέφερα πως σκέφτομαι να δοκιμάσω να αποξηράνω απλές πράσινες πιπεριές για τηγάνι ώστε να δω αν γίνονται καλές.
Πιπεριές έχω ξαναξεράνει, δεν ήταν η πρώτη φορά. Οι αποξηραμένες πιπεριές φλωρίνης γίνονται καταπληκτικές ενώ οι κίτρινες πιπεριές για γεμιστά είχαν γίνει καφέ και δε μου άρεσαν καθόλου. Ουσιαστικά αυτό που έμενε να δοκιμάσω ήταν οι πιπεριές κέρατο για τηγάνι.
[xorinside]
Για να μη τα πολυλογώ, χθες όπως ξύπνησα άρχισε να με φωνάζει η μάνα μου, ανέβηκα να δω τι θέλει και μου δώσε πεσκέσι ένα ταψί με κομμένες πιπεριές για να τις ξεράνω.
Δε το χα στο πρόγραμμα και ούτε είχα σκοπό να τις κόψω τόσο μικρά κομμάτια αλλά αφού ετοιμάστηκαν ήδη τις πέταξα στον αποξηραντή.
Χρειάστηκαν 8 ώρες για να ξεραθούν και συρρικνώθηκαν αρκετά.
Φυσικά κάθε φορά που δοκιμάζω κάτι νέο στον αποξηραντή κάνω και το test-drive του, που μεταφράζεται σε “βάζω μια μικρή ποσότητα αποξηραμένου να βράσει στο μπρίκι”.
Οι πιπεριές επανήλθαν αρκετά καλά και μπήκαν στο πρόγραμμα πλέον για μεγαλύτερη ποσότητα. Άλλωστε οι πιπεριές είναι αρκετά φτηνές το καλοκαίρι μπορώ να κάνω όσες θέλω.
Το χειμώνα θα γίνουν μια χαρά φαγάκι με τυράκι ή σαλτσούλα.
Υ.Γ Μη τις βλέπετε που κιτρινοπορτοκαλίζουν, συνήθως όταν αγοράζω πιπεριές για τηγάνι αν έχει τέτοιες ανάμεσα στις πράσινες τις προτιμώ. Ουσιαστικά είναι οι ίδιες πιπεριές, απλά άρχισαν να κοκκινίζουν.
Εδώ και 2 χρόνια έχω μια μικρή ποσότητα αποξεραμένου μανιταριού (πλευρώτους) σε γιάλινο βαζάκι. Δεν έχει πάθει απολύτως τίποτα, και όταν μπεί στο φαγητό, του δίνει την ίδια γεύση.