24.07.2015 - Updated 14.07.2017 - Μαίρη Χαρίσκου
Επεξεργαζόμαστε και αποθηκεύουμε ζωικό λίπος από κοτόπουλο σε βαζάκια για μαγειρική χρήση
Δεν είναι η πρώτη φορά που αναφέρω ότι μαγειρεύω κάποιες φορές με ζωικό λίπος.
Πολλές φορές όταν το κρέας μου είναι λιπαρό κρατάω το λίπος για να το προσθέσω σε άλλα φαγητά χωρίς κρέας.
Χθες όμως αγόρασα πέντε κιλά μπούτια κοτόπουλου από το κρεοπωλείο που πλέον δε τα πουλάνε όπως παλιότερα ως σκέτα μπούτια, η νέα τάση των τελευταίων δύο ετών είναι να κόβεται το κοτόπουλο με τη σέγα και τα μπούτια να πωλούνται μαζί με μισό πλατάρι, λίπος και ολίγη από κώλο κότας, κάτι που με εκνευρίζει βέβαια αλλά αναγκαστικά συμβιβάζομαι.
Για λόγους δίαιτας αποφάσισα να βγάλω το λίπος και την πέτσα πριν τα βάλω στην κατάψυξη αλλά είμαι τόσο σπαγκοραμμένη όταν πρόκειται για φαγητό που δεν έπαιζε να τα πετούσα με ευκολία, ειδικά μάλιστα όταν πρόκειται για τέτοια ποσότητα. Θα το θεωρούσα ασέβεια και ως προς τον κόσμο που πεινάει και ως προς τα ίδια τα κοτόπουλα (μη το ψάχνεις, είναι η δική μου κρεατοφαγική φιλοσοφία).
Ουσιαστικά δε πέταξα τίποτα. Τα πλατάρια πήγαν στη μαμά για χρήση τους σε φαγητά, τις τσιγαρίδες τις κράτησα για τα γατιά και έδωσα και ένα μεζέ στη μαμά που τις αγαπάει και στο τέλος μαγείρεψα και λίγο τους κώλους για να τους δώσω στο αδεσποτάκι.
Πάμε όμως να δούμε πως φτιάχνουμε το μαγειρικό λίπος για να μπει στα βαζάκια.
Αρχικά βγάζουμε όλο το λίπος και την πέτσα από το κοτόπουλο, εγώ χρησιμοποιώ και ψαλιδάκι εκτός από μαχαίρι.
Πλένουμε το λίπος με νερό και το κόβουμε σε μικρά κομμάτια, προτιμώ το ψαλιδάκι για αυτή τη δουλειά.
Βάζουμε το λίπος σε φαρδιά κατσαρόλα και το αφήνουμε να ανεβάσει θερμοκρασία με σκεπασμένο καπάκι. Ουσιαστικά δε χρειάζεται νερό γιατί έχει κρατήσει ήδη επειδή το πλέναμε.
Αφού αρχίζει να σιγοβράζει ανοίγουμε το καπάκι και συνεχίζουμε να το μαγειρεύουμε σε μέτρια θερμοκρασία.
Σιγά σιγά αρχίζει να βγάζει το υγρό λίπος που έχει χρυσαφένιο χρώμα.
Μη βιαστείτε να το βγάλετε από τη φωτιά, έχει αρκετό λίπος να βγάλει ακόμα, οι φουσκαλίτσες είναι από το νερό που πρέπει να εξατμιστεί όπως μαγειρεύεται.
Αντικειμενικά το λίπος μας είναι έτοιμο όταν έχουν δημιουργηθεί οι τσιγαρίδες και έχουν πάρει μια καφετιά απόχρωση σαν τα τηγανητά παναρισμένα καλαμαράκια ένα πράμα. Οι τσιγαρίδες ήταν έδεσμα στα παλιά τα χρόνια που φτιάχνανε την ίδια διαδικασία με χοιρινό, η μάνα μου τις λατρεύει, εγώ δε θα τις έτρωγα.
Αφού αποφασίσουμε ότι δεν πρόκειται να βγάλει άλλο υγρό λίπος, στραγγίζουμε το περιεχόμενο της κατσαρόλας με τη βοήθεια ενός λεπτού κόσκινου.
Μεταφέρουμε το υγρό λίπος σε βαζάκια και το αφήνουμε να κρυώσει εντελώς πριν να το βάλουμε στο ψυγείο.
Όσο είναι ζεστό έχει ένα χρυσαφένιο χρώμα που μπέρδεψε πάρα πολύ τους αναγνώστες του SheBlogs χθες το βράδυ που τους ρώτησα στο Facebook τι μπορεί να είναι αυτό που έφτιαξα. Οι περισσότεροι κινήθηκαν ανάμεσα σε κηραλοιφή, ζελέ, υγρό σαπούνι και λεμονάδα ενώ η κοντινότερη απάντηση ήταν μάλλον το “βούτυρο κλαριφιέ”.
Όταν κρυώσει καλά στο ψυγείο, το χρώμα του γίνεται λευκό και μπορούμε να χρησιμοποιούμε μια μικρή ποσότητα κάθε φορά για να νοστιμίζουμε τα φαγητά μας αντί να βάζουμε λάδι.
Το λίπος και η πέτσα από 5 κιλά μπούτια κοτόπουλο μου έβγαλαν 1.5 βαζάκι των 370ml, αυτά που χρησιμοποιούμε συνήθως για τις μαρμελάδες. Διατηρείται για αρκετές εβδομάδες στο ψυγείο.