20.09.2018 - Μαίρη Χαρίσκου
Δεν είναι ο Σεπτέμβρης ιδανικός μήνας για να επιστρέφεις σπίτι σου; Κι αφού επέστρεψα σπίτι μου, καιρός να φρεσκάρω και το ιντερνετικό μου σπίτι που το παράτησα για αρκετό καιρό.
Αυτό κι αν ήταν μεγάλο διάλειμμα από το SheBlogs. Αντικειμενικά ήταν τεράστιο. Τόσο μεγάλο που αναρωτιέμαι πως τα κατάφερα να μη γράψω απολύτως τίποτα τόσους μήνες και πως θα μπορέσω να ξαναμπώ σε ρυθμό. Κι αν μπω, σε τι ρυθμό θα μπω. Και με ποια θεματολογία.
Κάθε φορά που κάνω διαλείμματα από το SheBlogs, αναρωτιέμαι αν ζει και τα καταφέρνει να ζει μόνο του χωρίς τη φροντίδα μου. Και κάθε φορά βλέπω ότι συνεχίζει να ζει στον αυτόματο πιλότο παρά τα όποια τεχνικά προβλήματα μπορεί να έχουν δημιουργηθεί στο ενδιάμεσο. Του χαμογελάω, διορθώνω τα τραύματα του και το αφήνω να τρέχει ελεύθερο στους αχανείς δρόμους του διαδικτύου.
Μετά τσεκάρω να δω αν είχε παρέα όλο αυτό το χρονικό διάστημα ή αν ένιωθε μοναξιά, ξεχασμένο από όλους. Αλλά μέσα μου ξέρω πως αυτό δε θα μπορούσε να συμβεί ποτέ γιατί το μεγάλωσα με πολλή φροντίδα έτσι ώστε να το αγαπάνε ακόμα κι αν απουσιάζω και το παρατάω. Είναι σα ζωντανός οργανισμός πλέον και με ιδιαίτερο ταλέντο στις κοινωνικές συναναστροφές γιατί πάντοτε έχει κάτι ενδιαφέρον να πει ή να δώσει λύση σε κάποιο πρόβλημα.
Η ζωή όμως τρέχει και κάποιος έπρεπε να πληρώνει τους λογαριασμούς. Γενικότερα, δεν είχα χρόνο να φτιάχνω πράγματα ειδικά για το sheblogs, είναι εμπειρικό site και δε θα είχε νόημα να παίρνω πράγματα από δω και από εκεί απλά και μόνο για να δημιουργώ δημοσιεύσεις. Φυσικά είχα πολλά πράγματα να πω. Αλλά δε μπορούσα να τα πω γιατί είχαν σχέση με τον ένα ή άλλο τρόπο με τη δουλειά μου και δε θα ήταν σωστό να το κάνω. Οπότε δημιουργήθηκε ένα μεγάλο κενό χωρίς δημοσιεύσεις. Αυτά έχει η ζωή και παίρνεις ότι σου δίνει κάθε φορά.
Θα αναρωτιέστε φυσικά τι έκανα όλο αυτό το διάστημα. Ας πούμε, εν συντομία, ότι για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα διαχειριζόμουν ένα ηλεκτρονικό κατάστημα με μεγάλη πίεση, στη συνέχεια βοήθησα να στηθεί και να λειτουργήσει μια ξενοδοχειακή μονάδα στη Χαλκιδική και με το που επέστρεψα στη Θεσσαλονίκη, είχα την τιμή να διδάξω HTML/CSS στα πλαίσια της ΔΕΘ μέσω του Found.ation και του Tech Talent School.
Αλλά τώρα είναι Σεπτέμβρης. Και ο Σεπτέμβρης είναι ιδιαίτερος μήνας για μένα. Είναι ο μήνας που παίρνω αποφάσεις και θέλω να αλλάξω πράγματα ή να βάλω στόχους. Πως έχουν άλλοι την πρωτοχρονιά για όλα αυτά; Ε! εγώ έχω το Σεπτέμβρη. Να δεις που μου έμεινε από τα σχολικά χρόνια αυτό.
Όπως είπα, έχει λίγες μέρες που επέστρεψα σπίτι μου μετά από τρεις μήνες και ακόμα προσπαθώ να προσαρμοστώ και να οργανωθώ. Αυτό το χειμώνα θέλω να κάνω περισσότερα πράγματα για μένα. Κι όταν κάνω πράγματα για μένα, συνήθως, κάνω και περισσότερες δημοσιεύσεις στο SheBlogs γιατί δεν έχω να δώσω λογαριασμό σε κανέναν.
Φυσικά πάλι κάποιος θα πρέπει να πληρώνει τους λογαριασμούς, οπότε δε θέλω να δίνω υποσχέσεις. Πολλές φορές τα θέλω μας έρχονται σε αντίθεση με τα πρέπει και η μέρα συνεχίζει να έχει 24 ώρες, δυστυχώς, για όλους μας.
Το πλέον σίγουρο είναι πως είμαι κάπως καλύτερα εξοπλισμένη τώρα όσον αφορά τα πράγματα που θέλω να κάνω. Κι αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό για μένα. Κάποιοι στόχοι είναι περισσότερο μακρινοί από άλλους και τους προσεγγίζεις βήμα βήμα, ακόμα κι αν τα βήματα σου γίνονται με πολύ αργούς ρυθμούς αναγκαστικά. Σιγά σιγά όμως, αν μείνεις σταθερή στους στόχους σου, η εικόνα αρχίζει να σχηματίζεται και το τοπίο να καθαρίζει.
Δε ξέρω το μέλλον, πως θα μπορούσα άλλωστε, εύχομαι όμως να είναι όμορφο για όλους μας. Να προχωράμε αργά και σταθερά προς όλα εκείνα που μας κάνουν να χαμογελάμε και έχουν σημασία στις ζωές μας.