25.09.2018 - Μαίρη Χαρίσκου
Χαμογελάμε για να υποδεχτούμε το υπέροχο, δημιουργικό Φθινόπωρο που θα μας γεμίσει ατελείωτη ενέργεια και διάθεση για οργάνωση και νέα ξεκινήματα.
Ξυπνήσαμε με φθινοπωρινή διάθεση σήμερα και δεν υπάρχει τίποτα πιο χουχουλιάρικο στον κόσμο από μια λεπτή κουβερτούλα που σου δημιουργεί το γλυκό αίσθημα της θαλπωρής με μια κούπα ζεστού, μυρωδάτου καφέ στο χέρι.
Είμαστε εμείς, που μετά βίας αντέχουμε τις υψηλές θερμοκρασίες και ανυπομονούμε για λίγες ημέρες ανθρώπινης θερμοκρασίας ώστε να ανέλθουν τα επίπεδα της ενέργειας μας σε φυσιολογικές τιμές. Κάτι που δε μπορούν να καταλάβουν τα άτομα που λατρεύουν το καλοκαίρι είναι πως μερικοί υπολειτουργούμε στις υψηλές θερμοκρασίες, μπλοκάρει όλο το σύστημα και δεν έχουμε διάθεση ούτε καν να σκεφτούμε, πόσο μάλλον να κάνουμε πράγματα. Κι αυτό είναι κάτι που πραγματικά σιχαινόμαστε.
Ωραίο το καλοκαίρι αλλά όταν δεν έχεις διάθεση να κουνηθείς από τη ζέστη δε θα το λεγες και ιδιαίτερα δημιουργικό έτσι δεν είναι; Το μυαλό σου τριγυρνάει σε παραλίες και τεμπελιά. Ακόμα κι αν δεν τεμπελιάζεις το καλοκαίρι, αντικειμενικά θέλεις να τεμπελιάσεις, οπότε, ότι κι αν κάνεις μοιάζει λίγο με καταναγκαστικά έργα που σε καταπιέζουν ενώ το μυαλό σου βρίσκεται πλάι στο κύμα.
Αλλά όταν έρχεται το φθινοπωράκι και πέφτει η θερμοκρασία φοράμε τα πιο καλά μας χαμόγελα και φορτώνουμε ενέργεια. Δημιουργική ενέργεια. Τόση ενέργεια που αντικειμενικά δε ξέρουμε που να την πρωτοδιοχετεύσουμε.
Κι αρχίζουμε να φτιάχνουμε λίστες που περιλαμβάνουν όλα εκείνα τα πράγματα που πρέπει να κάνουμε πριν να έρθει ο χειμώνας. Λίστες με όλα όσα θέλουμε να κάνουμε για να αλλάξουμε τη ζωή μας προς το καλύτερο. Ο άνθρωπος δεν είναι στατικό ον να παραμένει στην ίδια κατάσταση συνεχώς. Πρέπει να αλλάζει και να εξελίσσεται. Χαμογελάμε για όλη αυτή την ατελείωτη ενέργεια που πραγματικά μας είχε λείψει τους προηγούμενους μήνες.
Πολλές φορές, πιάνω τον εαυτό μου να ξαφνιάζεται που νύχτωσε κιόλας το απόγευμα. Άλλες φορές, κοιτάζω τον καιρό και αναρωτιέμαι πότε θα αρχίσουν τα λατρεμένα πρωτοβρόχια. Σημειώνω στην άκρη του μυαλού μου να κανονίσω μια ορεινή εκδρομή όταν κοκκινίσουν τα φύλλα των δέντρων, συνήθως στα μέσα προς τέλη Οκτώβρη. Βλέπεις; έχει και εκδρομές το υπέροχο φθινοπωράκι εκτός των άλλων. Και πίστεψε με, αυτή η χώρα είναι πραγματικά υπέροχη το φθινόπωρο. Μια πανδαισία χρωμάτων που είναι εκεί και περιμένει το θαυμασμό στο βλέμμα σου όσο το μυαλό σου θα προσπαθεί να επεξεργαστεί τη μαγεία του φθινοπώρου που μοιάζει να είναι βγαλμένη από εικόνες παραμυθιών.
Και ξέρεις κάτι; ακόμα και ο ήλιος, είναι πιο όμορφος και γλυκός το φθινόπωρο. Φιλικός, σαν χάδι που αγγίζει το πρόσωπο σου.
Ας υποδεχτούμε λοιπόν το Φθινόπωρο όπως του πρέπει. Δημιουργικά με πολλά όνειρα και σχέδια!